Ikusmen foveala hondatzean datza, ez delako erabiltzen, eta ez delako indargabetzen ingurune optikoekin. "Begi lauso" esaten zaio. Hainbat faktoreren ondorioz gertatzen da: estrabismoa, begi baten eta bestearen arteko errefrakzio-aldea (anisometria), ikusmen-estimulurik eza begiaren egituretako bat oztopatzeagatik (sortzetiko kataratak, kornea-lesioak, etab.), ptosia edo goiko betazalaren gehiegizko erorketa, begi-ninia estaltzen duenean, edo Nistagmus.

Mihiztadurek, aldebakarrekoek edo aldebikoek, ikusmen-zorroztasunari eragiten diote neurri handiagoan edo txikiagoan. Anbliopia anomalia berreskuragarria da, hainbat metodo erabiliz, batez ere ikusmen hobeko begiaren oklusioagatik, kasuen % 95ean, 4 urte bete aurretik tratatzen bada; eta % 30ean, 4 eta 8 urte bitartean. Adin horretatik aurrera arrakasta gutxi izaten da. Hortik dator detekzio goiztiarraren garrantzia, eta irakaslearen behaketak jokatzen duen papera, hura gertatu ez denean, edo anomalia eragilea eskola-garaian agertzen denean.